1 - 6 maart: over hondjes, (Martins) werkstress en Shivaratri

Eerst maar eens de beloofde presentatie van de tweede telg in ons nieuwe gezinnetje: Ziehier Borisje. (Nog) niet zo mooi als Belle, maar zeker zo lief! En samen zijn ze erg ondeugend...

Vorig weekend, 1 en 2 maart, heeft Martin doorgewerkt, dus heb ik me met vriendinnen vermaakt. Zaterdag met Sunita en haar zoontjes, Lucia en hondjes in de tuin. Pffff eens te meer een bevestiging dat ik toch liever pupjes dan kleine jongetjes heb.... (geen foto van de zoontjes...).

Zondag 2 maart een leuke korte wandeling in de Vallei vlak buiten Kathmandu gemaakt, naar dorpjes Chobar en Khokhana. Hele mooie, karakteristieke bijna middeleeuwse dorpjes waar ze veel traditionele ambachten beoefenen, zoals olie persen (uit mosterdzaad) en wol spinnen. De hondjes waren erbij uiteraard. Het was hun eerste lange wandeling en ondanks dat Boris nog maar 2 dagen bij ons was hebben ze over het algemeen keurig achter ons aangelopen. Veel grote honden tegengekomen, maar eigenlijk was alleen ondergetekende daar bang voor... 'eet m'n hondjes niet op!!' Op de achtergrond zie je een tempel die beroemd is vanwege het feit dat er allerlei potten en pannen tegenaan getimmerd zijn.

Gisteren, donderdagavond, was wel mijn grootste cultuurbelevenis tot nu toe. Ik ben met Lucia naar het Shivaratri festival in Pashupathi geweest. Pashupathi is het belangrijkste hindoeheiligdom in Kathmandu, langs de rivier de Bagmati, waar ze ook lijkverbrandingen doen. Op shivaratri komen (tien)duizenden mensen samen uit India en Nepal, waaronder ook vele saddhoes (heilige mannen, bijna naakt, met dreadlocks en lange baarden, geschilderde gezichten en joints rokend). Tijdens dit festival wordt Shiva geëerd en dat gaat met behoorlijk wat lawaai en soms ook wel wat geweld gepaard. Iedereen rookt hash dus het werd een behoorlijk gekkenhuis, met heel veel schreeuwende, joelende en rondrennende jonge mannen. Tegen half 11 vonden we het wat al te opgewonden worden (en we misten chaperonne Martin, die heel zielig in z'n eentje op kantoor zat over te werken...) en zijn we maar naar huis gegaan.

Het heeft een paar prachtige plaatjes opgeleverd (lang leve mijn camera!!), inclusief toch nog een lijkverbranding, want de doden moeten hier op de dag van het overlijden verbrand worden.

Dat was het weer voor nu, tot het volgende bericht!