Mar en Mir in Nepal: Trek Annapurna Base Camp

Hmmm, weer 3 maanden niks aan m'n blog gedaan... Mijn excuus, wederom. De electriciteitssituatie is de afgelopen tijd bar en boos is geweest, vaak maar 4 effectieve uren (of minder) per dag. Bovendien werd de benzine weer schaars, dus aan de generator hadden we ook niet zo veel meer. En dan moet er ineens heel wat gebeuren in die 4 uurtjes, waar bloggen niet de meest urgente van is. Het regent nu weer regelmatig (van oktober t/m maart 6 maanden is het kurkdroog geweest), waardoor meer water in de meren en rivieren, waardoor meer hydropower kan worden opgewekt, waardoor we nu wel 12 UREN electriciteit per dag krijgen! Ik zal in het kort opsommen wat er allemaal gebeurt is in 3 maanden, en eindigen met onze geweldige trek naar Annapurna Base Camp die we begin mei hebben gemaakt.

Zo'n beetje heel Martin's familie is langs geweest: eerst Pa Nico en Tante Gré, toen broertje Frank en diens man Paul en daarna Ma Joke en Hans. Erg gezellig allemaal
Onze prachtige poes Tijgertje is doodgereden, ergens in maart... we missen hem nog steeds en zijn op zoek naar vervanging
Er lopen nu 5 honden rond in en om ons huis: Belle, Kanchi (eigenlijk van de buren maar nu van ons), Bibi, Bennie (eigenlijk van Lucia maar nu van ons) en Putali (echt van Lucia, maar nu een paar weken bij ons)
Martin heeft 6 nieuwe programmeurs aangenomen en microsoft laten certificeren. Het team, inclusief ondersteuning, bestaan nu in totaal uit 15 man (waarvan 2 vrouw)
Miriam heeft een tentamen Klinische Psychologie gedaan en gehaald
Miriam is langzaam bezig haar coachpraktijk vorm te geven, nu 4 klantjes waarvan één afgerond
En verder flink bezig met trainingen, in-house en open inschrijving.
Martin heeft momenteel z'n biz partner Jan Kees op bezoek en morgen gaan ze met het hele team raften.
De regering is gevallen en het land lijkt er wel bij te varen! De meeste blokkades zijn opgeheven (als er geen regering is kun je er ook niet tegen protesteren) en bezine is weer vollop verkrijgbaar
Met middagtemperaturen van tussen de 30 en 35 graden is dit de warmste tijd van het jaar.

Ik zal vast nog wel een en ander vergeten zijn...

Belangrijkst is onze trek naar Annapurna Base Camp van 30 april tot 9 mei, we hebben er zelfs koninginnedag voor over geslagen! Foto's zeggen in dit geval meer dan woorden, dus qua verhaal kan ik het kort houden. Het was gewoonweg te gek, helemaal fantastisch, een ongelofelijke ervaring, ik zou er bijna religieus van worden. En ook fantastisch om het met z'n tweetjes te doen (en met porter Saran, die mijn spullen heeft gedragen). Het hoogtepunt was, op dag 6, de wandeling om 5 uur 's ochtends van Macchapuchare Base Camp (ABC) naar Annapurna Base Camp. Valk voordat je aankomt in ABC ga je een soort bocht om en sta je ineens middenin een soort amphitheater van witte toppen, waarvan de hoogste, Annapurna I, boven de 8000 meter is en de andere allemaal tussen 6000 en 8000. Zonder ontbijt of zelfs maar koffie, nauwelijks geslapen die nacht, de hoogte speelde ons toch wel parten, en de wolken leken ons op de wandeling ernaartoe in te gaan halen... toen ik om ongeveer kwart over zes ineens midden tussen die reuzen stond en besefte dat ik het gehaald had, mét strakblauwe lucht, kreeg ik het even te kwaad. Martin dacht geloof ik dat ik een zenuwinzinking kreeg, en eerlijk gezegd krijg ik nóg de tranen in m'n ogen als ik aan dat moment denk. Werkelijk een 'once in a lifetime experience'. We vinden het nu ongelofelijk om te bedenken dat dit voor ons samen de eerste keer was. Zeker voor herhaling vatbaar, misschien in het najaar al of anders toch zeker volgend jaar.

Foto's dus...