En terwijl we allerlei berichten krijgen over mensen die op wintersport gaat of terugkomen, is het hier nu heerlijk op aan het warmen. De winter is voor kathmanduse begrippen al niet koud geweest, maar nu hebben we echt van die mooie Nederlandse zomerdagen (dus niet van die suffe met half-bewolkt en een beetje zon en een 'lekker' hollands windje en een graadje of 20 waar sommigen zo van genieten.., ik noem geen namen): gewoon heerlijk strakblauw, graadje of 27 en het koelt nog lekker af 's avonds.
Enfin, wat is er allemaal gebeurd de afgelopen 2 maanden?
Moeder en tante Marian van Miriam zijn 2 weken geweest. Moe heeft haar werkgebied uitgebreid en gaat nu, als ze hier is, 's ochtends een paar uur naar het kinderstaatziekenhuis Kanti om daar de brandwondenpatientjes in te smeren met haar wonderolie. De middagen zijn gereserveerd voor de brandwondenafdeling van het Bir Hospital, waar ze in augustus ook is geweest. De verpleegsters in Kanti waren zeer onder de indruk van de werking van de olie, vooral het voordeel dat het oplevert bij het verwisselen van het verband, omdat dat met indruppelen van de olie veel minder pijnlijk is. Ook bij het Bir was er een succesje, met gemengde gevoelens weliswaar. Toen Doctor An na drie dagen niet te zijn geweest weer bij ziekenhuis kwam, bleek de patiënte die speciaal aan haar toegewezen was om als test alleen met olie te worden behandeld, wegens snelle genezing ontslagen te zijn!
En eigenlijk paste het helemaal niet in dit drukke schema, maar ik heb de dames voor 3 dagen mee weten te krijgen voor een klein tripje. We zijn naar Bairahawa gevlogen in het zuid-midwesten van Nepal, en vandaaruit met een auto Tansen en Lumbini bezocht. Tansen is een oud stadje dat tegen een stijle heuvel aangeplakt ligt. Het is een levendig stadje met wat industrie en (lokale) exportproducten dat een rijke historie kent van mini-koninkrijkjes en politiek gekonkel. Vooral ook de weg erheen met de auto, dwars door en langs diepe kloven, fantastische rotsformaties en tropische begroeiing, was zeer de moeite waard.
Op de foto's: straatbeeld in Tansen, tempelcomplex ingebouwd in de rotsen onderweg naar Tansen en stopje onderweg.
Lumbini heeft me verrast. Ik hoorde altijd van iedereen dat het niet veel was, dat het eigenlijk alleen een compleet vervuilde picknickplek was bij een vervallen tempelcomplex, maar dat is nu in elk geval niet meer zo. Het hele terrein en dan nog eens 3 vierkante mijl eromheen zijn geadopteerd door de UN en er wordt een 'World Peace Parc' gebouwd, dat weliswaar nog zwaar onder constructie is, maar je ziet wel wat het gaat worden. Ik kan me ook zo voorstellen dat sommige mensen het niks vinden, veel te groots en veel te toeristisch (ik denk ook dat de Buddha het zelf allemaal niet zo bedoeld heeft...), maar voor mij heeft het toch wel wat. Behalve de oorspronkelijk heilige plekken: daar waar de Buddha is geboren en waar zijn moeder gebaad heeft en zich aan een boom vastgeklampt heeft, etc.., zijn er in het park een stuk of 40 'plots' waar monastries en tempels door allerlei landen op worden gebouwd. Dit zijn vooral buddhistische landen, maar niet alleen. Zo zijn ook Duitsland, Frankrijk, Oostenrijk, etc. tempels aan het bouwen. Elk land doet dat natuurlijk in eigen stijl, waardoor het uiteindelijk een soort Buddhistische World Expo aan het worden is. Het park zelf is ook bijzonder; nu hier en daar nog wel een beetje kaal, maar het wordt volgeplant met bijzondere boom- en plantensoorten en ze laten er zeldzame diersoorten in los. Het is zo groot dat we uiteindelijk maar 4 tempels hebben kunnen bezoeken, maar ik ben zeker van plan om over een jaar of zo weer eens te gaan kijken.
Op de foto's de tempels van Vietnam (links) en China (rechts).
En de heilige boom (links), die vooral wordt bevolkt door eekhoorntjes, en uiteraard prayer flags:
En thuis groeit onze dierentuin. Met Bibi, het scharminkeltje dat Martin op 30 december van de straat heeft geplukt, gaat het heel erg goed. Ze groeit uit tot een prachtige hoogblonde pup, lekker brutaal en vooral dikke vriendinnetjes met Belle. De komende dagen hebben wij ook de 3 honden van Lucia te logeren, dus dan wordt onze tuin tijdelijk gesloopt door 6 honden en een poes...
Een paar foto-updatejes uiteraard, inclusief 'Bibi before' en 'Bibi after'
Met onze werkzaamheden gaat het voorspoedig. Martin's nieuwe klus gaat heel goed en er loopt op dit moment een uitgebreide sollicitatieprocedure om per half maart 8 nieuwe mensen aan te nemen. Miriam rommelt lekker aan met wat trainingen en één, binnenkort wellicht twee particuliere coachtrajecten. Een aantal interessante dingen zit in de pijplijn, maar da's allemaal nog erg onzeker. In april hoop ik weer een open uni-tentamen te gaan doen; klinische psychologie I, erg zwaar vak (en dan heb ik het vooral over het letterlijke gewicht van het boek van 1000 pagina's). En verder komt zo'n beetje Martin's hele familie, in diverse formaties, ons opzoeken dit voorjaar, erg gezellig.
U bent voorlopig weer bij. Veel groetjes en tot het volgende bericht!
