Wat is er allemaal gebeurd, de afgelopen maanden. Eigenlijk niet zo heel veel, vandaar misschien het gebrek aan schrijfinspiratie. Eind juni heb ik me opgegeven voor 2 Open Universiteitstentamens, vakken die in de huidige vorm gingen vervallen, dus die moest ik vóór eind augustus doen, anders kon ik alle boeken en inschrijvingsgelden opnieuw betalen. Na enig rondgebel kwam ik erachter dat ik de tentamens zowaar hier in Kathmandu, bij het Nederlandse consulaat kan doen, dus dat is erg prettig. Vanaf begin juli ben ik dus hard aan de studie gegaan: inleiding sociale psychologie en inleiding arbeids- en organisatiepsychologie. Gelukkig allebei interessante vakken, dus het leren was niet vervelend.
Eind juli stond de training coachingsvaardigheden, die ik samen met collega's van ODC zou geven, gepland. We hadden bedacht dat midden zomer een goede tijd zou zijn om Nepalese deelnemers te trekken voor een dergelijke training. Dat was helaas een misvatting. Zo vlak voor het einde van het fiscale jaar, en erg op de korte termijn, konden we uiteindelijk maar op één deelnemer rekenen (3 hebben er een paar dagen van tevoren wegens werkdruk gecancelled). Maar die ene deelnemer had zich er wel bijzonder op verheugd, en kwam er bovendien speciaal voor uit Verweggiestan: 2 dagreizen van Kathmandu. In goed overleg hebben we besloten dat ik deze deelnemer individueel zou trainen. En dat heb ik dus gedaan. Ik zag er wel een beetje tegenop: wat nou als het niet zou klikken, dan zouden het wel 4 hele lange dagen worden... maar gelukkig was dat niet het geval. Het was zeer geslaagd: heel intensief, en ook erg interessant en leerzaam. Kum, manager van een regiokantoor van een ontwikkelingsorganisatie, was een zeer leergierige deelnemer die openstond voor alle nieuwe inzichten en graag de discussie aanging. Erg leuk dus.
We gaan het in oktober weer organiseren, hopelijk met een wat grotere groep dan.
En daarna, eerste week augustus, begon onze lang-naar-uitgekeken Thailand vakantie. 3 Dagen Bangkok, waarin Jeannine een dag na ons aankwam, daarna 11 dagen in het huis van kennissen op Koh Samui, waarvan ook Menno en Hettie een week hebben meegenoten, en vervolgens weer 2 dagen Bangkok. Een uitgebreid verslag hiervan zou saai zijn, aangezien het vooral lekker eten, strandhangen, boottochtjes en duiktripjes (en een klein beetje studeren) betrof. Maar een paar foto's zal ik jullie uiteraard niet onthouden. Een heerlijke relaxvakantie, in een fantastisch huis en met bijzonder fijn gezelschap, wat wil een mens nog meer!
En inmiddels zijn we alweer ruim 2 weken terug in Kathmandu. Mijn moeder is een weekje geleden aangekomen en blijft hier een kleine 2 weken. Ze is bezig haar kruidenpraktijk uit te breiden naar de brandwondenafdeling van het staatsziekenhuis Bir Hospital. Ze was sinds haar eerste bezoek in mei al aan het nadenken over een nuttige tijdsbesteding voor de frequente bezoeken die ze van plan is hier af te leggen, en dat lijkt ze nu gevonden te hebben: iedere ochtend vertrekt ze voor een paar uur naar het brandwondencentrum, waar ze de patiënten -meestal ongeveer 7 of 8 -insmeert met een een kruidenolie. Uiteraard zijn we zeer benieuwd naar de resultaten, en hopen er dan ook al iets van te kunnen zien vóórdat ze dit weekend weer naar huis gaat. De patiënten zijn in elk geval zeer enthousiast en al blij met de extra aandacht die ze krijgen. Eind van de week ga ik een ochtend mee om foto's te maken zodat moeders in Nederland wat awareness en wellicht wat funding kan raisen.
Mijn tentamens heb ik vorige week afgelegd. Resultaten krijg ik pas over een maand, dus daar kan ik helaas nog niks over zeggen.
Nog twee fotootjes van de beestjes: Belle, Kanchi en Tijger, die nu eindelijk geen ratje meer is, maar een echte poes is geworden!
En nu wordt het tijd om weer es wat aan werk te gaan denken. Eind september en oktober staan er al wel een paar trainingen in de agenda, en het wordt tijd om m'n netwerk weer verder te gaan versterken en uitbreiden. De wittebroodsweken zijn nu toch wel voorbij wat mij betreft.
